Dierentrip!!

Op vrijdag 16 Januari vertrokken we met touroperator Dion richting Tibiti en Coesewijne.
Het begon al helemaal perfect toen Dion me belde om te vertellen dat hij wat later ging zijn. In plaats van 17.00u vertrokken we uiteindelijk om 18.15u, Willy (vriend van Dion) kwam ons ophalen met het busje. Ik ging samen met Wieke, Trincy, Erika, Jef en Cato op trip.
Willy reed met ons richting Dion waar we nog wat spullen gingen ophalen en waar Dion ons stond op te wachten met een andere auto waar nog mensen in zaten die meegingen op trip.
Dit waren nog 4 Nederlandse mensen , het zagen er spontane mensen uit, de trip mocht van mij starten!

Alles ingepakt en ingeladen en weg waren we. Dion wisselde met Willy en reed met onze auto.
Dion was echt supergrappig. Hij vertelde meteen veel verhaaltjes en kwam altijd wel grappig uit de hoek. Na een half uurtje rijden, stopte we nog langs een winkeltje waar hij voor ons een biertje ophaalde.
Hij had een mega zaklamp in de binnenkant van zijn deur hangen waardoor hij alles goed kon zien wat er zich buiten afspeelde.
Deze trip ging het vooral om de dieren die we zouden zien, het was dus best wel spannend.
We zouden eerst naar Tibiti gaan en in de terugkomst langs Coesewijne.

Onderweg stopte we regelmatig om dieren te spotten. We zagen slangen waar Dion dan een bolletje van rolde en naar ons toegooide.
Dit was wel wat beangstigend en zielig tegelijk. Hij deed echt wel moeite om ons zoveel mogelijk dieren te laten zien. Hij stopte soms langs de weg en kroop dan in een boom om één of ander dier te vangen.
We zagen aapjes in de bomen slingeren en sporen van jaguars.. Ondertussen waren we al enkele uren aan het rijden en besloten we ergens aan een kreekje te stoppen en daar een broodje te eten met thee en koffie. Ik denk dat ongeveer toen net middernacht was gepasseerd.
Wanneer we ons buikje weer vol hadden reden we weer door om meer dieren te spotten. Het was wel vermoeiend maar langs de andere kant ook weer relaxt doordat we in de auto zaten.
Onderweg stopte we weer eens om een heel bende draagmieren te zien passeren langs de weg. Hij pikte er dan eentje uit en vertelde dat de mensen van het bos die gebruikte om een wond te hechten. Wanneer je ze op een snee zette en hun lijfje eraf trok, hechte de mier zich met haar kaken rondom de wond.
Weer reden we verder want het was best wel lang rijden eer we er zouden zijn.
Rond 4u snachts stopte we weer op een plaatsje waar we in de auto enkele uurtjes moesten slapen om dan tegen 6u weer door te rijden. Tegen de ochtend zouden we meer kans hebben om de jaguar te zien. Dion legde zich buiten op de grond onder een slaapzak en lag al snel te slapen. Terwijl wij niet goed wisten wat er gebeurde en wel vaak moesten lachen, vielen we al snel ook in slaap.
Rond half 7 werden we wakker en reden we terug verder.

Dion ging weer achter het stuur, naast mij lagen er nog enkele te slapen.
Jef (vriend van Cato) zat van voor en hield alles nauwlettend in het oog !
Onderweg kwamen we weer enkele kikkers en slangen tegen en al snel waren we door de bossen heen op het mooie plaatsje ‘Tibiti’ gearriveerd.
Een mooie rivier lag voor ons en het plaatsje straalde enorm veel rust uit. Niemand was er te bespeuren enkel wij met onze 2 auto’s. Willy haalde zijn gasfles boven en begon met kroketjes te bakken zodat we weer lekkere broodjes kroket konden eten.
Het smaakte dan ook overheerlijk want ik had best wel wat honger na zo’n nachtje.
Iedereen hing van de ene boomstam naar de andere zijn hangmatje op zodat we nog wat konden bijslapen..

Wat later namen we al onze spullen weer bij elkaar en reden we weer door naar Coesewijne in de hoop onderweg weer veel dieren tegen te komen.
Onderweg stopte we even om langs de Soela (een stroomversnelling) te gaan.

Even wandelen door het bos, over een
boom klimmen die over de weg lag , kruipen over stenen die door de regen glad waren geworden, oppassen waar je, je voeten heen zette voor je zou doorzakken door één of andere rotte boomstam.. ja het was weer een hele belevenis voor we aan de Soela waren.
Natuurlijk was het weer tijd voor foto’s te nemen want het was daar zo prachtig mooi.
Opeens kwamen er door de bossen heen enkele Surinamers, Javanen, Hindoestanen met geweren, stropers die op jacht waren, kwamen zich hier even verfrissen.
Dion vertelde ons dat we beter konden gaan. De mannen waren allemaal wat dronken en ze zouden dan storend gaan doen.
We namen onze spullen dan maar en gingen terug richting de auto.
Ondertussen was het al rond 16.00u namiddag dus was het tijd om richting Coesewijne te rijden want het zou nog wel even duren voor we er waren..
Dion vertelde ons dat je Coesewijne wel kon vergelijken met Afrika maar dan zonder de giraffen en de olifanten.

Onderweg kwamen we weer sporen van een Jaguar tegen en enkele aapjes in de bomen en natuurlijk 101 vogelsoorten en ara’s en toekans.
Jammer genoeg waren ze maar van ver te zien. Gelukkig had Dion voor een verrekijker gezorgd waardoor we sommige vogels toch van dichterbij konden zien al was de voorwaarde :SNEL ZIJN.
Onderweg naar Coesewijne vroeg ik aan Dion of ik ook eens mocht rijden met het busje. Het busje had een automatische versnellingsbak dus dat kon ik nog wel af .. maar de weg.. dat was een ander verhaal.
Ik was net op jeepsafari.. enorme gaten in de weg.. links rechts af en toe reden we net door kleine meertjes die aan het verdrinken waren in hun eigen water.
En dan met een busje? Moeilijk in te schatten want ik had nog niet met zo’n grote auto gereden maar ik was weer een ervaring rijker :-)

Verder rijdende kwamen we aan op Coesewijne..
Een groot huis in het midden van allemaal landschap.. Het leek wel of we ergens in the middle of nowhere vertoefde.
Dion en Willy maakte voor ons een heerlijke maaltijd klaar namelijk friet met koolsla en kip.
Dat was eens iets anders dan op al de andere trips waar we altijd konden smullen van rijst.
Omdat iedereen die avond heel moe was van te weinig nachtrust en een vermoeiende dag besloten we al vroeg in onze hangmat te kruipen. Om 04.00u in de nacht zouden we Dion namelijk wakker maken om een jaguar te gaan spotten.
Om 04.00u ging er geregeld een wekkertje van Trincy die de opdracht van Dion had gekregen. Iedereen klaarwakker, wandelschoenen aan, zaklamp mee en weg waren we in het midden van de nacht. Heel donker, een beetje vochtig maar toch warm, met 10 mensen liepen we door ‘Afrika’.


Op zoek naar de Jaguar, zonder enig resultaat kwamen we doorweekt terug aan ons huisje aan. Rond 06.00u na een stevige wandelen door het ‘mooie’ landschap waar die nacht niets van te zien was, kleden we ons om en kropen we terug in onze hangmat.
We sliepen allemaal eens lekker uit tot ik om 11u wakker werd van een zacht muziekje dat uit de auto weerklonk.
Willy was al wakker en al vroeg startte met pannenkoeken te bakken voor ons. Hij mengde wat water met bloem en suiker en klaar. Een grote pan vol met olie verspreide de geur rondom heel het huisje. Even later was ook Dion wakker, die al snel mee begon te helpen met Willy en maakte een uit hout gesprokkeld vuurtje.



Op Maandag avond zou Dion ons komen halen om kaaiman te gaan eten. Hij zou ook nog met ons gaan varen, aangezien dit op de trip niet gelukt was wegens problemen met zijn rug.
Die maandag waren we al enkele uren aan het wachten en aan het bellen maar geen antwoord.
Terwijl we om 17.00u zouden vertrekken, kregen we eindelijk om 19.00u telefoon dat Dion bij de dokter was en nog tot woensdag zou moeten rusten met zijn rug.
Het ging echt niet goed met hem en dat varen zou voor hem dan ook moeilijk zijn.
Uiteindelijk besloten we dan woensdag af te spreken om 16.00u die uiteindelijk dan ook 18.00u werd. Ergens hadden we dit dan ook al voorspeld dus leek het al wat minder erg dan de dagen voordien.
Surinamers en te laat komen? Op die momenten vroeg ik me echt af waarom ze toch altijd zo enorm te laat kwamen op afspraken?

Willy zijn vriend was er weer om ons op te halen. Onderweg stopte we ergens aan een wit huisje waar Dion uit kwam gelopen om met ons mee te rijden.
Als een altijd grapjas eerste klas, kroop hij bij ons vanachter in de auto en vertelde erop los.
We reden naar de vogelexporteur die voor ons kaaiman zouden klaarmaken.
Het was donker buiten maar wel nog steeds warm…
Aangekomen bij het huisje, zagen we van ver al een tafeltje buiten staan met een groot wit tafelkleed en 4 stoelen erom heen.
Tussen de bomen, planten, dieren mochten we rustig genieten van een heerlijk stukje kaaiman.

We kregen een grote fles cola voorgeschoteld gevolgd door een groot bord met kaaimanvlees op. Het leek net of Jef, Cato, Erika en ik meededen aan één of andere tv-serie waar we van speciaal vlees moesten proeven om één of andere score of geldbedrag te verdienen.
We namen allen een stukje en waren verrast van de lekkere smaak.
Het vlees proefde een beetje taai maar zag er mooi wit uit met een krokant gebakken korstje.

Dion kwam bij ons zitten en stelde ons voor aan 2 jongemannen, die met ons zouden gaan varen. Het waren 2 goede gidsen die in “opleiding” bij hem waren.
We reden tot een smal afgelegen weggetje waar we de boot het water inlieten.
De ene man zat vooraan op de boot met een enorme zaklamp en de andere jongeman vanachter om de boot te besturen.
Al snel zagen we in de bossen rond het water slangen, leguanen, nachtaapjes, luiaards, de geur van stekelvarkens..
Het was best allemaal wel spannend want het was heel donker en ik denk dat wij de enige waren op het water. De twee mannen deden enorm veel moeite om veel dieren te vangen. Ze probeerde slangen uit de bomen te vangen en vaak lukte het hen dan ook. Ze lieten ons hoog in de bomen nachtaapjes en luiaards bewonderen. Het was echt prachtig om dit te kunnen meemaken.

Omdat Jef nog geen kaaimannen heeft gezien hier in Suriname , wilden de twee jongemannen voor hem ook graag een kaaiman vangen.
Er zaten wel enkele kaaimannen in het water, dat was te zien aan hun rode oogjes. We vaarden met de boot naar de kant en probeerde om een kaaiman te vangen.
En na een paar pogingen hadden we met succes een kaaiman op onze schoot. We vaarden na een tijdje weer verder tot we van ver al een grote fluorescerende groene leguaan op een tak van een boom zagen rusten. Onze bootsman probeerde hem te vangen voor ons zodat we hem zelf konden vastnemen en van dichtbij konden bekijken. Deze had enorme lange scherpe nagels en voelde heel raar aan. Het leek wel het stofje van mijn eastpakzakje dat ik rond me heen had hangen.
Ik nam hem als eerste en gaf hem dan door aan Erika zodat zij hem ook even kon vasthouden.

Na wat verder te varen stopten we nog langs een grote mopéboom waar onze vriend wat vruchten van ging plukken voor ons.
Hij wilde ons laten proeven van de mope vrucht.
Het zag eruit als een klein oranje ovaal-rond bolletje met een enorme pit erin. Langs de pit kon je de vrucht eraf knabbelen, dat proefde wat zuur en bitter tegelijk.
Na deze boottrip die zowel rustgevend als vermoeiend tegelijk was reden we terug richting Dion waar onze auto ons stond op te wachten om weer naar Paramaribo stad te rijden!

Een zalig tripje en waarschijnlijk ook jammer genoeg mijn laatste!!
Tot wel hééél snel nu allemaal!!!
XXX

Brasas Sofie!!!